به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، غلامحسین رضوانی، عضو هیاتعلمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر و از نمایندگان تهران در مجلس یازدهم است. وی از افراد نزدیک به محمود احمدینژاد بود و چندسالی قائممقامی معاونت برنامهریزی و نظارت راهبردی رئیسجمهور را برعهده داشت. او با تغییر رفتار محمود احمدینژاد از وی فاصله گرفت و حالا انتقادهای فراوانی به تغییر گفتمانی رئیسجمهور سابق دارد.
رضوانی ضمن انتقاد از تغییرات مهم گفتمانی احمدینژاد ضمن تشریح دلایل بروز التقاط فکری معتقد است: «التقاط الزامات خاص خود را دارد، هر فردی به هر دلیلی التقاط را وارد هر مکتبی کند دچار تناقض میشود و انسجام فکری او از بین میرود. اگر از یکطرف بگوییم اسلام و از طرف دیگری بخواهیم بهگونهای خود را بر تفکرات اومانیستی تطبیق دهیم، دچار اعوجاج و حرکت زیگزاگی میشویم و این اجتنابناپذیر است.»
محورهای مهم این گفت وگو به شرح ذیل است:
* احمدینژاد گمان میکرد چون رئیسجمهور شده در همه امور صاحبنظر است، مثل روحانی، خاتمی و حتی هاشمی
* میخواستند بین اومانیسم و اسلام پیوند ایجاد کنند
* برخی معتقدند اسلام صرفا برخی دستورات اخلاقی است و در زمینههای دیگر کمبود دارد
* مکتب ایرانی تضعیفکننده گفتمان انقلاب اسلامی است/ «التقاط» علت برخی کنشهای احمدینژاد بود
* نمیشود حامی فلسطین بود و از دوستی با مردم اسرائیل سخن گفت
* عدالتخواهی و خطقرمز بودن کابینه
* احمدینژاد تصور میکرد ایدئولوگ است و این آغاز مصیبت بود
* «التقاط» علت برخی کنشهای احمدینژاد بود
مشروح گفتوگو با این نماینده مجلس و عضو کابینه نهم درباره «مهمترین تغییرات گفتمانی» احمدینژاد را از «اینجا» بخوایند.